Anioł w poezji baroku. Dzieje postaci w kulturze dawnej Europy

Monografia przedstawia postać Bożego posłańca jako opiekuna, doradcy, mistrza medytacji i przewodnika do dobrych zaświatów. W kulturze duchowej baroku anioł – bohater liryki, epiki, kazań i mieszkaniec świątyni chrześcijańskiej – okazał się postacią wyjątkową z ziemskim i boskim uniwersum. Autorka przywołuje jego wyobrażenia i definicje w Starym i Nowym Testamencie, następnie pismach Pseudo-Dionizego, Areopagity, św. Augustyna, św. Tomasza, św. Bonawentury i innych myślicieli chrześcijańskich, by spotkać się z nim w przestrzeni barokowych wierszy o dobrym życiu, przemijaniu, cierpieniu i poszukiwaniu raju.