DOBRY SZEF ZŁY SZEF JAK BYĆ NAJLEPSZYM I UCZYĆ SIĘ OD NAJGORSZYCH

Jeżeli jesteś szefem, to czy jesteś tym dobrym? W jaki sposób możesz nieustannieszlifować swoje umiejętności i dopingować ludzi, aby dawali z siebie wszystko i bylidumni z faktu, że dla ciebie pracują? Czy zdajesz sobie sprawę, jak twoje słowa iczyny (i twoje miny) wpływają na podwładnych? Czy jesteś świadom tego, jak cięwidzą, czy też żyjesz w świecie złudzeń? Gdyby twoi pracownicy mieli wybór, czy nadalby u ciebie pracowali?

Do napisania Dobrego szefa, złego szefa zainspirowały dr. Roberta Suttona tysiącee-maili, artykuły, wpisy na blogu oraz rozmowy będące odzewem na jego bestseller TheNo Asshole Rule. Zastosował on swoje zdroworozsądkowe podejście, aby pokazać, czymwspaniali szefowie naszego świata różnią się od tych, którzy są tacy sobie albo, cogorsza, zupełnie niekompetentni.
Przeplatając przykłady z życia stosownymi naukowymi badaniami behawioralnymi, Suttonprzedstawia staranny i miejscami zaskakujący raport na temat tego, co robią najlepsiszefowie.
Pokazuje sposób myślenia, środki działania i postępowanie najlepszychszefów oraz wyciąga wnioski z błędów, jakie ci najgorsi popełniają raz po raz.Zestawia dobre i złe posunięcia szefów w czasie pełnienia podstawowych obowiązków:obejmowania kierownictwa, podejmowania mądrych decyzji, potwierdzania słów czynamiczy wykonywania „brudnej roboty”.

Jego książka Dobry szef, zły szef to ostateczny plan działania dla każdego, kto jestliderem, menedżerem lub kierownikiem, kto ma bezpośredni i częsty kontakt zpodwładnymi i jest osobiście odpowiedzialny za kierowanie nimi oraz ocenę ich pracy,a także droga wybawienia dla tych, których szefowie nie rozumieją problemu.

***

Poradnik na czasie, jak stać się lepszym menedżerem.
- „Financial Times”

Pełna kapitalnych spostrzeżeń... materiał do przemyśleń w organizacjach dużych imałych.
- Agencja Reutera

Przeczytanie i zrozumienie tej książki powinno należeć do obowiązków każdego szefa.
- John Lilly, dyrektor generalny Mozilla Corporation

Sutton czerpie z bogactwa anegdotycznych doświadczeń oraz badań naukowych, abywyjaśnić, co liderzy i menedżerowie powinni robić każdego dnia.
- magazyn „Inc.”- „Miami Herald”

***

Do napisania Dobrego szefa, złego szefa skłonili mnie durnie w różnych miejscachpracy, ponieważ zetknąłem się z wieloma osobami, które ze wszystkich sił pragnęły byćmądrymi szefami albo marzyły, by dla takich szefów pracować.

W mojej książce nie przedstawiam strategicznych metod zarządzania wielkimprzedsiębiorstwem lub setkami czy tysiącami szeregowych pracowników (z którychwiększość lider zna słabo albo w ogóle się z nimi nie spotyka). Nieważne, czy ktośjest dyrektorem generalnym spółki z listy Fortune 500, szefem restauracji, treneremkoszykówki, menedżerem w Starbucksie, czy prowadzi projekt w zespole rozwojuproduktu. Sukces zależy od szczegółów praktycznych, jak radzisz sobie z najbliższymiwspółpracownikami, którzy obserwują twoje działania z bliska i oczekują od ciebiewskazówek, inspiracji oraz wprowadzania dyscypliny.
Moje wnioski oraz rady na temat działań najlepszych (i najgorszych) szefów opierająsię na tym, czego dowiedziałem się z ogromnej liczby opracowań naukowych w ciągutrzydziestu lat pracy jako badacz oraz z tysięcy obserwacji i rozmów z szefami (i ichkolegami) we wszelkiego rodzaju miejscach pracy. Poparte dowodami zaleceniasformułowałem także pod kątem własnych opinii oraz wartości związanych z tym, conajlepsi szefowie mówią i robią.
Jeżeli jesteś szefem, to możesz sobie oszczędzić wielu problemów, rozważając błędy iniepowodzenia innych zwierzchników. Jak głosi myśl przypisywana byłej pierwszej damieAmeryki, Eleanor Roosevelt: „Ucz się na błędach innych. Nikt nie żyje dostateczniedługo, aby popełnić je wszystkie samemu”.
[fragment]

***

Robert Sutton jest profesorem teorii i techniki zarządzania na UniwersytecieStanforda oraz profesorem honorowym w dziedzinie zachowań organizacyjnych wPodyplomowej Szkole Biznesu Stanforda. Prowadzi także warsztaty dla dyrektorów imenedżerów z dziesiątków branż i z ponad 25 krajów. Szczególnie bliska jest muuczelnia Hasso Plattner Institute of Design, powszechnie nazywana „szkołą myśleniaprojektowego na Stanfordzie”. Sutton jest współtwórcą jej wielokierunkowego programuedukacyjnego, który pozwala stosować w praktyce i rozpowszechniać „myślenieprojektowe”.
Napisał wiele książek, między innymi bestseller „New York Timesa” i „BusinessWeek”The No Asshole Rule (Bubkom mówimy – nie), który został przetłumaczony na 19 języków,a jego nieangielskojęzyczne wydania sprzedano w liczbie ponad 350 000 egzemplarzy.

Sutton został uhonorowany wieloma wyróżnieniami i otrzymał liczne nagrody, m.in.został uznany przez magazyn „Business 2.0” za czołowego „guru zarządzania”, a takżewedług „BusinessWeek” wszedł do grona dziesięciu „największych gwiazd szkółhandlowych”, które zrzesza „profesorów wywierających wpływ na współczesny biznes,wykraczając w swoim myśleniu daleko poza akademicką naukę”.