Bezpieczeństwo we współczesnej myśli politycznej

Bezpieczeństwo jest pojęciem abstrakcyjnym i zarazem subiektywnym, bo dotyka sfery odczuć i psychiki ludzkiej. Nauka próbuje je jednak precyzować i systematyzować. Ze względu na przedmiot wyodrębnia się więc bezpieczeństwo polityczne, militarne, ekonomiczno-społeczne i kulturowe. Z kolei w sensie podmiotowym można mówić o bezpieczeństwie państwa, narodu, społeczeństwa, wewnętrznym i zewnętrznym, międzynarodowym... Trzeba jednak pamiętać, że podział ten nie jest wyczerpujący, oraz że poszczególne typy wzajem się przenikają, uzupełniają, nakładają na siebie.

Czytelnik znajdzie w książce szereg problemów omówionych właśnie ze względu na ich wpływ na szeroko i w różnych aspektach ujmowane bezpieczeństwo, my zaś skupimy się na jednym z jego aspektów, mianowicie na wykorzystywaniu kwestii bezpieczeństwa w walce o głosy wyborców.
Szczególnie ostatnio stał się to problem bardzo modny (z rozwojem tego „trendu” możemy się zapoznać w tekście Joanny Rak), a hasło „bezpieczeństwo” weszło na stałe do programów polityków. Jeden kandydatów w wyborach prezydenckich 2015 roku połączył je nawet ze zgodą, w efekcie powstało hasło jego kampanii „Wybierz zgodę i bezpieczeństwo”. Problem nawet nie w tym, że pojawili się zaraz złośliwcy, którzy dokonali swoistej dekonstrukcji tego hasła twierdząc, że gdy tylko „Bezpieczeństwo” powyrywa ludziom paznokcie, natychmiast zapanuje zgoda na wszystko, aby tylko ustał związany z tym »bul«”, ale w tym, że nie jest sztuką uzyskać poczucie bezpieczeństwa w atmosferze zgody, tymczasem scena polityczna może nie jest sceną permanentnej wojny wszystkich ze wszystkimi, czy chociażby głównych partii ze sobą, ale jest sceną sporu o wspólne dobro i metody dochodzenia do niego. I tym sporom właśnie winno towarzyszyć poczucie bezpieczeństwa, aby koncepcje wspólnego dobra, drogi i ścieżki dochodzenia do niego mogły być przez obywateli omawiane i wybierane w sposób wolny i świadomy, bez strachu, przymusu, konieczności wyboru mniejszego zła itp.