Chłopcy, których kocham

Przepraszam, czy mogę się u ciebie schować?

Czy możemy zbudować z koca kryjówkę

Na jedną noc i dwoje ludzi?

I zostawmy nas na chwilę samych.

Krótkie notatki z codzienności, raporty z załamań i zapiski z uniesień.

Mikrohistorie z życia i z mężczyzn.

Jeśli dzielisz moją wrażliwość, spotkajmy się:

facebook.com/chlopcyktorychkocham

Anna Ciarkowska

Z wykształcenia filolożka i literaturoznawczyni, z powołania - poetka. Czytająca i rysująca kolekcjonerka wspomnień i przeżyć, światoczuła i nadwrażliwa zbieraczka mikrohistorii. Wielbicielka spacerów, rekinów i przesłodzonej kawy z mlekiem.

[wstęp]

Chowamy w sobie krótkie historie i wielkie opowieści, doznania i ludzi. Niektórych mamy tylko na chwilę, innych przez całe życie. Każdy z nas myśli czasem, że nikt tego, co jest w naszej głowie i w sercu, nie zrozumie. I to prawda.

Poezja nie jest zrozumieniem - jest współodczuwaniem. To zbliżanie się do siebie, dzielenie się, odsłanianie rąbka duszy, wyjawianie szeptem tajemnicy. W poezji nie chodzi o to, by zrozumieć, ale o to, by poczuć.

Mam nadzieję, że odnajdziesz w tych wierszach mnie. Mam nadzieję, że poczujesz to co ja. Mam nadzieję, że odnajdziesz tutaj siebie.