Akwaforta

`Akwaforta` zwyciężyła mnie stylem, klimatem i nienachalną, nieefekciarską pomysłowością, bardziej jednak niż w scenografii, przejawiają się w zapętleniach fabularnych, układankach symboli, filozoficznych rebusach. K.J. Bishop nie zaciska na postaciach i fabule żadnego schematu przewidywalnej intrygi. Opowieść płynie w leniwym, meandrycznym nurcie zdarzeń niekoniecznych, po równo możliwych i niemożliwych, właściwym dla porannego snu lub życia wspominanego na łożu śmierci.